Prof. dr hab. inż. Janusz Mroczka, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, urodził się 27 kwietnia 1952 r. w Dębicy. Studia wyższe ukończył w roku 1976 na Politechnice Wrocławskiej, z którą związany jest zawodowo do dziś. W 1980 r. obronił pracę doktorską, a w 1991 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w roku 1996. W 2021 r. macierzysta uczelnia nadała mu status professor magnus.
Zainteresowania naukowe profesora dotyczą metodologii procesu poznawczego, algorytmizacji problemu odwrotnego, pomiarów pośrednich źle uwarunkowanych numerycznie, analizy spektralnej i polaryzacyjnej promieniowania rozproszonego w opisie właściwości układów dyspersyjnych, metodologii łączenia danych pomiarowych o różnej przestrzennej rozdzielczości z wykorzystaniem deterministycznych i stochastycznych metod przetwarzania (fuzja danych), wykorzystania reprezentacji czasowo-częstotliwościowych sygnałów w przetwarzaniu danych pomiarowych, opracowania metody momentów w analizie układów dyspersyjnych.
Prof. Janusz Mroczka jest autorem 446 publikacji (144 z listy filadelfijskiej), współautorem 13 książek (5 zagranicznych, 8 krajowych) oraz 8 patentów (4 wdrożenia). Dane bibliometryczne: Web of Science – cytowania 1534, h=26, Scopus – cytowania 1810, h=27, Google Scholar – cytowania 2305, h=31. Był realizatorem (kierownikiem lub głównym wykonawcą) 31 grantów (7 międzynarodowych). Profesor aktywnie uczestniczy w pracach wielu organizacji i komisji. W latach 2001–2007 był wiceprzewodniczącym, a w latach 2007–2015 przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej PAN (członkiem od 1993 r.), który w 2014 r. został oceniony jako najlepszy komitet naukowy PAN. Od 2013 r. do 2020 r. był członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. W latach 1991–1996 był z wyboru dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej. W 1998 r. założył Katedrę Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej Politechniki Wrocławskiej, którą kieruje do chwili obecnej. Był członkiem Sekcji Miernictwa Interdyscyplinarnego KBN (18 konkursów, w tym w 6 przewodniczącym).
Prof. Janusz Mroczka był promotorem 26 prac doktorskich (4 cotutelle we Francji, wszystkie wyróżnione, a ostatnia otrzymała nagrodę im. M. Skłodowskiej-Curie jako najlepszy doktorat w danej dyscyplinie w Europie), opiekunem 9 habilitacji, recenzował 3 doktoraty honoris causa, 58 wniosków profesorskich (1 za granicą), 57 habilitacji i 22 doktoraty, przewodniczył 56 habilitacjom, wypromował ponad 200 dyplomantów. O międzynarodowym uznaniu świadczy fakt, że jest członkiem wielu międzynarodowych organizacji, w tym stałym członkiem SPIE – The International Society for Optical Engineering (od 1992 r.), członkiem International Technical Working Group on Penetrating Radiation, USA (od 1994 r.), członkiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1986 r.) i że powierzono mu zorganizowanie oraz współprzewodniczenie International Symposium of Optical Applied Science and Engineering „Optical Diagnostics in Fluid and Thermal Flow”, które odbyło się w 1993 r. w San Diego w USA. Profesor utrzymuje kontakty z wieloma ośrodkami naukowymi, m.in. w Rouen, Jokohamie, Toronto, Preston, Marsylii, Eindhoven, Berlinie, Bostonie, San Diego, Rio de Janeiro, Buenos Aires, Londynie, Padwie, Lecce, Brukseli, Tampere, Szanghaju.
Za działalność naukowo-badawczą uzyskał liczne nagrody i wyróżnienia, m.in.: Nagrodę II stopnia MEN (1989 r.), Nagrodę Wydziału IV PAN (1993 r.), Subsydium Profesorskie FNP za 2005 r., Nagrodę MNiSW za Wybitne Osiągnięcia w Opiece Naukowej i Dydaktycznej w 2014 r., Nagrodę Prezesa PAN za 2015 r., Nagrodę Naukową im. prof. M. Suskiego, Nagrodę Professor Opoliensis w 2014 r., ponad 36 Nagród Rektora Politechniki Wrocławskiej. Jest Komandorem, Oficerem i Kawalerem Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Idaszewskiego, Medal im. Prof. Włodzimierza Krukowskiego. Jest na liście najbardziej wpływowych ludzi nauki na świecie opublikowanej w 2020 r. w ramach prestiżowego rankingu World’s TOP 2% Scientists.
Profesor jest doktorem honoris causa Politechniki Lubelskiej (2014 r.), Politechniki Opolskiej (2017 r.), Politechniki Gdańskiej (2019 r.) oraz Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego (2019 r.).